निर्वृत् _nirvṛt

निर्वृत् 1 A.

1 To cease, come to an end; निरवर्त्स्यन् न चेद्वार्ता सीताया वितथैव नः Bk.8.69.

-2 To be got or accomplished; निर्वर्तेतास्य यावद्भिरितिकर्तव्यता नृभिः Ms.7.61.

-3 To be with-held, not to happen; निर्वर्त्स्यत्यृतुसंघातः Bk. 16.6. -Caus.

1 To perform; accomplish, finish, com- plete; आहारं निर्वर्तयामास K.16; R.2.45;3.33;11.3.